دنیای بازی

سال 1403 سال مهمی برای صنعت بازی های ویدیویی بود. از معرفی نینتندو سوییچ 2 و جی تی ای 6 گرفته تا وضعیت بحرانی برخی شرکت ها، توزرد از آب درآمدن برخی عناوین و… . ما در دنیای بازی نیز تغییرات مهمی داشتیم، از فراخوان و گسترش تحریریه بازی در تابستان تا راه افتادن تیم و تحریریه مستقل انیمه در پاییز و همین طور… .

خب! آسیا به نوبت… . در ادامه با دسته بندی های مختلف انتخاب بهترین های سال و یادداشت های هر یک از اعضای تحریریه همراه شما هستیم تا در انتها به بازی سال برسیم. لازم به یادآوری است که چهار دسته بندی «بهترین انیمه»، «بهترین پشتیبانی- گسترش‌دهنده»، «بهترین بازی به انتخاب مخاطبان» و «بهترین انیمه به انتخاب مخاطبان» دسته بندی هایی هستند که امسال برای نخستین بار افزوده شده اند.

بهترین گرافیک

• Metaphor: ReFantazio
• Senua’s Saga: HellBlade II
• Silent Hill 2

بهترین گرافیک در سال که گذشت:

Silent Hill 2

با وجود گذشت سال‌ها از انتشار نسخه اصلی بازی Silent Hill 2 در سال 2001، به جرئت می‌توان گفت که این بازی هنوز هم یکی از بهترین و تأثیرگذارترین آثار در ژانر وحشت و روان‌شناختی است. بدون شک، نسخه بازسازی‌شده این عنوان جذاب یکی از بهترین اتفاقات امسال به‌شمار می‌رود که هم طرفداران قدیمی را به‌وجد آورد، و هم بازیکنان جدید را با این‌اثر درجه یک آشنا کرد.

فکرش را بکن؛ قدم نهادن در آن مه غلیظ، در شهری که بیش از پیش از نظر بصری به واقعیت نزدیک شده است. تجدید دیدار با دشمنان و مخصوصا پرستارانی که ترسناک‌تر از قبل به سمت شما هجوم می‌آورند. هیولاهایی که جزئیات ظاهری‌شان حالا وحشت را عمیق‌تر به بازیکن منتقل می‌کند. بازگشت به کابوسی که حال دست کمی از واقعیت ندارد.

به‌کارگیری تکنولوژی رهگیری پرتو در نورپردازی و سایه‌پردازی‌ها، استفاده از بافت‌های باکیفیت‌تر و همین‌طور، بازسازی و بهبود انیمیشن‌ها به‌خصوص حالات چهره شخصیت‌های بازی، نه‌تنها دنیای بازی را واقعی‌تر و پویاتر کرده است، بلکه موفق شده تا آن حس و حال ترس و اضطراب نسخه اصلی را چند سر و گردن بالاتر به بازیکن منتقل کند.

این‌ها همه دلایلی هستند که بازی Silent Hill 2 را لایق برحق جایگاه بهترین گرافیک سال 1403 دانستیم.

میعاد درویش

بهترین بازی های سال 1403: بهترین دست‌آورد فنی

• Final Fantasy VII Rebirth
• Senua’s Saga: HellBlade II
• Silent Hill 2
• Stellar Blade

بهترین دست‌آورد فنی بازی‌های ویدیویی در سال 1403:

بازی Senua’s Saga: HellBlade II

وقتی مرز بین واقعیت و بازی‌ محو می‌شود،  شاهکاری به‌نام Senua’s Saga: Hellblade 2 متولد می‌شود.  کیفیت بصری بی‌نظیر و واقع‌گرایانه بازی، به‌لطف استفاده‌از تکنولوژی ضبط حرکات، اسکن پیشرفته چهره و انیمیشن چشم‌ها به سطحی فراتر از نسل فعلی رسیده است. استفاده‌از موتور قدرتمند آنریل انجین 5(Unreal Engine 5) با قابلیت‌ Nanite، امکان پیاده‌سازی هندسه با جزییات دقیق و بالا را میسر کرده‌ و به‌کمک ویژگی Lumen، نورپردازی پویا و واقع‌گرایانه‌ای را رقم زده است.

به‌علاوه، تکنیک رندر برپایه فیزیک(PBR) که نقش مهمی در  خلق دنیایی پویاتر و زنده‌تر دارد ‌و به‌لطف آن، نور، سایه‌ها و سطوح مختلف در بازی واکنش‌های طبیعی‌تری نسبت به محیط از خود نشان می‌دهند. حال به تمام ویژگی‌های مذکور، صدای سه‌بعدی دقیق و سیستم صوتی فوق‌پیشرفته را اضافه کنید که باعث شده بازیکن بیش‌از پیش در دنیای بازی و داستان آن غوطه‌ور شود.

پیاده‌سازی یک‌بازی با چنین ویژگی‌های سنگین و پیشرفته‌ای، آن هم روی کنسول‌هایی که علی‌رغم قدرت بالای خود، همچنان با محدودیت‌ها و مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند، کار ساده‌ای نیست. اما استودیوی نینجا تئوری با انتشار Hellblade 2 از پس تمام مشکلات و چالش‌های موجود سربلند بیرون آمده و موفق شده تا تجربه‌ای روان درکنار جهانی واقع‌گرایانه را به بازیکن ارائه دهد.

با درنظر گرفتن تمامی این موارد، فکر می‌کنم شما هم موافق باشید که جایگاه بهترین دستاورد فنی امسال بسیار برازنده بازی Hellblade II است.

 

بهترین طراحی محیطی

• Astro Bot
• Indiana Jones and the Great Circle
• Metaphor: ReFantazio
• Senua’s Saga: HellBlade II
• Silent Hill 2
• The Rouge Prince of Persia

برترین طراحی محیطی بازی‌ها در سال 1403:

بازی Astro Bot: Galactic Adventure

در میان بازی‌های ویدیویی چندسال اخیر، کمتر اثری پیدا می‌شود که طراحی محیطی آن به اندازه بازی Astro Bot تا این‌حد زنده، هوشمندانه و شاداب باشد. نسخه جدید این سری که در سال 1403 عرضه شد، بدون اغراق نمایشی چشمگیر است که چگونه می‌توان دنیایی ساخت که هم زیبا باشد، هم سرشار از خلاقیت و هم در تعامل مستقیم با بازیکن قدم بردارد.

تیم بازی‌سازی Asobi نشان داد که چه آدم‌های باهوش و خلاقی در آن به ساخت بازی Astro Bot کمک کردند، تیمی که نشان داد طراحی محیطی می‌تواند فراتر از یک پس‌زمینه برای مرحله‌های بازی باشد. از جنگل‌های استوایی با پوشش گیاهی مخصوص آن و موجودات رباتیک گرفته تا اعماق اقیانوس، هر مرحله از بازی Astro Bot سرشار از تنوع و طراوت است. بازی با تغییر مداوم لحن بصری، رنگ‌ها و فیزیک محیط، کاری می‌کند که بازیکن مدام در حال کشف دنیایی تازه باشد و یک‌لحظه از بازی خسته نشود.

اما آنچه این طراحی محیطی را نسبت به دیگر بازی‌های سال متمایز می‌کند، استفاده خلاقانه از گستردگی چشم‌گیر محیط در بازی است. بازی شما را به سادگی روی مسیرهای صاف و قابل پیش‌بینی نمی‌برد؛ بلکه دائم بین ارتفاعات، سکوهای معلق و سطوح جابه‌جا می‌کند. گاهی در جهانی کوچک با مسیرهایی کروی شکل حرکت می‌کنید که به شما امکان می‌دهد کل فضا را به دور خودتان حس کنید، و گاهی وارد محیط‌هایی وسیع می‌شوید که مقیاس بزرگ آن باعث می‌شود شما در مقابل عظمت محیط، کوچک و آسیب‌پذیر به نظر برسید.

عمق بصری محیط نیز باعث می‌شود دائما به دنبال چیزی در دوردست باشید و کنجکاوی‌تان تحریک شود. مسیرهای مخفی در دل بلندی‌ها، تونل‌های پنهان در پشت صخره‌ها و سکوهایی که ناگهان ظاهر می‌شوند، همه و همه نشان می‌دهند محیط، بخشی از گیم‌پلی بازی است و مدام شما را به چالش می‌کشد.

حتی بیشتر از این، محیط گاهی به یک دشمن هوشمند تبدیل می‌شود؛ سکویی که ناگهان حرکت می‌کند، پل‌هایی که زیر پایتان به لرزش درمی‌آید و مسیرهایی که در مقابل چشمانتان تغییر شکل می‌دهد، بازیکن را وادار می‌کند که نه‌تنها دشمنان، بلکه خود جهان اطراف را هم جدی بگیرد. این زنده بودن و پویایی محیط، امضای طراحی محیطی بازی Astro Bot است.

در کنار همه‌ی این‌ها، بازی به زیبایی به تاریخ پلی‌استیشن ادای احترام می‌کند. پر کردن محیط‌ها با ربات‌هایی که شخصیت‌های مشهور دنیای پلی‌استیشن را بازآفرینی می‌کنند، باعث شده این طراحی محیطی، تنها یک‌نمایش بصری نباشد، بلکه جشن خاطره‌انگیزی برای علاقه‌مندان و طرفداران قدیمی پلی‌استیشن نیز باشد.

اگر طراحی محیطی را ترکیبی از حرکت، مقیاس و تعامل بدانیم، بازی Astro Bot همین حالا می‌تواند حتی مدعی یکی از بهترین طراحی‌های محیطی نسل باشد؛ بازی‌ای که ثابت می‌کند محیط، یک شخصیت زنده است که با بازیکن بازی می‌کند.

علی گرامی

بهترین صداگذاری و طراحی صوتی

• Final Fantasy VII Rebirth
• Senua’s Saga: HellBlade II
• Silent Hill 2

بهترین صداگذاری و طراحی صوتی:

Silent Hill 2

جلوه‌های صوتی یکی‌از ارکان مهم هر بازی ویدیویی است که هرچند شاید توجه زیادی به آن نداشته باشید، ولی تاثیر آن را در تجربه کلی از بازی احساس می‌کنید.
این موضوع در بازی‌های ترسناک تاثیر خیلی بیشتری دارد. زیرا درصد زیادی از حس ترس و وحشتی که بازیکن حس می‌کند توسط صدا و جلوه‌های صوتی آن منتقل می‌شود.
یکی‌از عواملی که بازی Silent Hill 2 را به تجربه‌ای خاص در ژانر وحشت تبدیل کرد، صداگذاری و طراحی صوتی آن بود. استفاده‌از صداهای مرموز، موسیقی وهم‌آلود و به‌ویژه، هنر استفاده‌ به‌جا از سکوت که همه درکنار هم، یکی‌از ترسناک‌ترین فضاها را در تاریخ بازی‌های ویدیویی خلق کردند.
در Silent Hill 2 تمامی این موارد باکیفیتی چندین برابر بیشتر بازسازی شده‌اند. علاوه‌بر این، تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند صدای سه‌بعدی را هم اضافه کنید.
صداهای مرموزی که از اعماق مه شنیده می‌شوند، زمزمه‌های نامفهومی که همواره در گوش بازیکن طنین می‌اندازند و فریاد موجودات ترسناک و عجیب‌وغریبی که همگی به شکلی واقع‌گرایانه طراحی شده‌اند.
افکت‌های صوتی دشمنان نیز به طرز قابل توجهی ارتقا یافته‌اند و جیغ‌ها و ناله‌های وحشتناک آن‌ها، هم‌اکنون واقعی‌تر به گوش می‌رسد.
به‌عقیده من، چیزی که تپه خاموش 2 را به اثری خاص تبدیل می‌کند، به‌کارگیری هنرمندانه و صحیح از سکوت است که از آن به‌عنوان ابزاری برای ایجاد استرس و اضطراب استفاده شده‌است. لحظاتی که تمامی جیغ‌ها و ناله‌ها قطع‌ شده و شما در سکوتی سنگین، هرلحظه منتظر رخ دادن اتفاقی ترسناک هستید.
از این‌رو، عنوان Silent Hill 2 توانسته جایگاه بهترین صداگذاری و طراحی صوتی را از دید وب‌سایت دنیای بازی از آن خود کند.